5 แนวทางแก้นิสัยขี้โมโหให้กลายเป็นคนใจเย็นขึ้น

[Prichas]

5 ทางแก้นิสัยคนขีโมโหให้เปลี่ยนเป็นคนใจเย็น(กว่าเดิม)

1. ระงับคำพูดและก็ความประพฤติปฏิบัติในยามที่โกรธคือถ้าเกิดมีความคิดว่า อารมณ์กำลังพลุ่งพล่าน


ให้สงบนิ่งไว้ จดจำไว้เสมอว่า...ความคิดอะไรก็แล้วแต่คำกล่าวใดๆการกระทำอะไรก็ตามหากมีขึ้นในยามโก รธ


มักเป็นไปในทางทำลายรุ นแร งอาจสาแก่ใจชั่วขณะเวลาหนึ่ง แม้กระนั้นในที่สุดจะไม่เป็นผลดี

ก ฏเหล็กพื้นฐานที่ต้องทำให้ได้เป็น...พวกเราจะไม่พูดหรือทำอะไรเด็ดข าดในย ามที่โกร ธ

รอให้ใจเย็นก่อน หายโก รธก่อนและหลังจากนั้นก็ค่อยว่ากัน

2. ไตร่ตรองโท ษของความโก รธและก็คุณประโยชน์ที่ได้รับมาจากความเมตตาคือให้ย้อนคิดถึงชีวิตก่อนหน้านี้ที่ผ่านมา

ว่าพวกเราเสียอะไรไปบ้างเนื่องจากความโก รธทำคนใดเศร้าใจกี่คน ทำลายโอกาสไปเยอะแค่ไหน

ทำลายความเกี่ยวพันไปยังไงสิ่งเหล่านี้ให้ก้มมาคิดเป็นประจำคิดซ้ำให้มากๆ


พิเคราะห์จนใจเห็นด้วย หมดคำกล่าวอ้างอย ากปรับปรุงตัวเองอย่างเต็มใจ


เพราะเหตุว่ามั่นใจแล้วว่า ความขุ่นเคืองไม่ใช่ของดีแต่เป็นสิ่งที่ทำลายความสำราญและก็ความรุ่งโรจน์

อีกทั้งของเรา คนที่เรารัก รวมทั้งผู้ที่รักเราไม่มีผู้ใดได้อะไรเลยจากความโก รธ

ธรรมชาติของคนเรารังเกียจให้ผู้ใดมาสั่งเท่าที่เรายังไม่ต กผลึ กยอมรับความพ่ายแพ้ด้วยตัวเองว่า

ถึงเวลาแล้วที่พวกเราจำเป็นต้องแปลงตนเองใครจะพูดคนใดกันจะบอกจะสอนก็ย ากยิ่งที่มนุษย์เราจะเปลี่ยน

แบบนี้แล้ว พวกเราจึงจะต้องทำตัวเป็นครูของตนเองเพื่อสอนตนเองให้เห็นพิ ษภั ยของความโก รธไม่ชอบอารมณ์ทำลาย

3. สร้างความสำราญเล็กๆน้อยๆให้คนอื่นๆกระทั่งเป็นนิสัยเป็นให้รู้จักชื่นชอบ ให้กำลังใจผู้คนเป็นประจำ

เมื่อทำให้เขาแฮปปี้แล้วให้พวกเรารู้จักเอาอกเอาใจไปสัมผัสความรู้สึกนั้นเรียกว่า ให้ใจเราจับใจ

กับความรู้สึกที่เย็นใจอยู่ตลอดเราอาจจะทดลองเปรียบเทียบกันมองก็ได้ว่าอารมณ์รูปแบบนี้ กับอารมณ์ในยามที่โก รธ

แบบไหนดียิ่งกว่ากันถ้าจิตใจเราคุ้นกับความรู้สึกที่ดีมันจะเบาๆเบื่อความโกรธชิงชังชิ งชั งไปทีละน้อย

ในข้อนี้เป็นการแ ก้กิเล สด้วยกุศ ลปรปักษ์ถ้าเกิดความโกรธเคืองเป็นด้านมืดในที่นี้ด้านสว่างก็คือความกรุณาปรานี

เราบางทีอาจขับไล่ความมืดมนมิได้แต่ถ้าเกิดพวกเราจุ ดไ ฟได้ ความมืดจะหายไปรวมทั้งความสว่างจะเข้ามาแทนที่

ภาษาธรรมเรียกสิ่งนี้ว่า การทวนกระแสกิเล สคือใช้ธรรมคู่ตรงกันข้ามมาจัดแจงกิเล สให้บางเบา


4. ฝึกหัดมองดูความรู้สึกด้วยใจจริงที่เป็นกลางในข้อนี้เป็นธรรมะชั้นลึก เป็นการรุ่งเรืองสติ


เป็นเราฝึกฝนมองอารมณ์ต่างๆของพวกเราด้วยความเต็มใจที่เป็นกลางราวกับความคิดความรู้สึกนั้นไม่ใช่พวกเรา

ดีใจก็ไม่เข้าไป เศร้าใจก็ไม่เข้าไปคนสรรเสริญก็วางไว้ คนนินทาก็วางไว้ฝึกหัดให้มีความคิดเห็นว่าอารมณ์ความนึกคิดพวกนี้

ถ้าหากหัวใจพวกเราเข้าไปยึดสุดท้ายก็ไม่ดีทั้งนั้นเพราะเหตุว่ายึดข้างหนึ่ง อีกข้างก็จะตามมาด้วยเหมือนในกำเหรียญไว้ภายในมือ

ก็จะได้ทั้งยังหัวทั้งยังก้อยมาในคราวเดียวรักสุขก็จะได้ทุ กข์เป็นของแถมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ในข้อนี้ถ้าหากฝึกหัดเป็นประจำนอกเหนือจากความขุ่นเคืองแล้วยังช่วยกำจัดลดทอนพลังความนึกคิดด้านล บได้ทั้งสิ้น

ยกตัวอย่างเช่นความเศร้าความเหงาความเบื่อหน่ายต่างๆจิตใจจะเป็นกลาง หนักแน่นมากยิ่งขึ้น

5. รู้จักอยู่ รู้จักข้อบกพร่องจุดแข็ งของตนเป็นให้รู้จักพินิจตัวเองถ้าหากเราโก รธคนใดเสมอๆ

เวลาอยู่ใกล้ก็ให้ระวังบางครั้งบางคราว กับคนบางบุคคลให้สังเกตดูเถิดว่า เราก็โกรธเขา

โกรธคนๆนี้ จนกระทั่งเปลี่ยนเป็นความเคยชินเพียงแค่เห็นหน้ายังไม่ทันทำอะไร

หัวใจก็วูบๆไหวๆความหงุดหงิดก็เริ่มเข้ามาตรงนี้ควรหลบหลีกการเผชิญหน้าทั้งนี้ในกรณีที่หลีกเลี่ยงมิได้จริงๆ

ได้แก่เป็นคนที่อาศัยอยู่ในครอบครัว เป็นผัวภรรย าเป็นลูก เป็นเจ้านาย ลูกน้อง เพื่อนพ้อง อย่างนี้ก็ให้ยกเอาสิ่งที่เขาทำขั ดใจเรา

มาเป็นสิ่งที่ใช้ในการฝึกจิตใจของพวกเรา ฝึกฝนอภั ยดีมากกว่าปล่อยใจของเราให้ต กต่ำไป

ด้วยเหตุว่ามัวแต่ทะเลาะเบาะแว้งกับเขาให้เอาความขัดแย้ งนั้นมาบ่มเพาะความรัก เมตตาขอให้พวกเรารับรู้ไว้ว่า โดยมากแล้ว

หากไม่ลงรอยกันแม้กระนั้นมีความจำเป็นจำต้องอยู่ร่วมกันตัดกันไม่ข าด แย กกันไม่ข าดสิ่งนี้มักมีต้นเหตุมาจากมีบุญก ร ร ม

สัมพันธ์ด้วยกันมานานกลายเป็นแรงก ร ร มผูกพัน ผู กรั้งไม่ให้ไปไหนอย่างนี้ยิ่งจำเป็นต้องรู้จักระวัง หยุด สำรวม

อย่าไปก่อกรรมให้กันและกันเพิ่มขึ้นการเป็นคนโกรธง่าย ไม่มีอะไรดีมีแต่เสียคุณประโยชน์ เสียทั้งยังสุขภาพร่างกายหัวใจ

ทำลายความสัมพันธ์ ทำลายหน้าที่การงานทำลายบารมีในตนแปลงเป็นคนที่สร้างความทุ กข์ให้คนอื่น

และก็ตนเองก็หาความสุขได้ย าก5 ข้อนี้ ฝึกหัดแรกๆจะทำได้ย ากแม้กระนั้นขอให้อดทนฝึกหัดทำทุกข้ออย่างสม่ำเสมอ

สำคัญคือต้องมีแรงใจ และก็ระเบียบฝึกฝนแรกๆอย่าปล่อยใจตามความคุ้นเคยของตนเองในที่สุดแล้วพวกเราต้องมีความรู้ความเข้าใจว่า

การลดพยายามอัตตาของตนเองลดความโกรธเคืองรังเกียจของตนเองเรามิได้ทำเพื่อคนไหนกันแม้กระนั้นพวกเราทำเพื่อยกฐานะจิตใจของตน

เพื่อความสำราญของเราเองจริงอยู่สิ่งนี้ไม่ได้เป็นอะไรที่ง่ายดาย แต่หากทำเป็นวันหนึ่ง ทราบจะสัมผัสถึงความเบาใจของชีวิต

มีชีวิตที่ค่อยขึ้น สบายขึ้นถึงวันนั้นพวกเราจะยินดี และก็รู้สึกขอบคุณมากตนเองรู้สึกยินดีว่า เราสามารถผ่านผ่านตัวตนเก่าๆ

ไปสู่ตัวตนใหม่ที่ดีมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมรวมทั้งสิ่งนี้เป็นการมอบความรักรวมทั้งความกรุณาให้ตนเองอย่างแท้จริง...

โมโห
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12886/