การ เนรคุณคน ไม่เคยทำให้คนไหนกันแน่เจริญ

[dsmol19]

ผู้ที่เข้ามาหาคุณนั้น มีหลายแบบ เราต้องรู้จักแยกให้ออก

บ้างก็เรื่องจริง บ้างก็แค่ละคร ให้ดูน่าสงส าร

บางโอกาสคุณยื่นมือเข้าไปช่วย แทนที่จะได้รับสิ่งที่ดีคืนมา กลายเป็นความซ ว ย

แม้กระนั้นคุณเชื่อเหอะ หากเขาไม่เคยทราบบุญคุณ ทำอะไรก็ไม่ขึ้น ไม่เจริญหรอก

ชีวิตราวกับจะดีแต่ก็ไม่ ดี ราวกับจะราบรื่นแม้กระนั้นก็ไม่ราบรื่น


ล้ ม ลุกคลุกคลานอยู่ที่เดิม ในที่สุดก็พั ง หมดท่า

โดยที่คุณไม่ต้องทำอะไร ทำสิ่งใด ไม่ต้องทวงบุญคุณ

ดีเยี่ยมที่สุดเป็น เลิกคบ ออกไปให้ไกลจากชีวิตเขา

คนเราจะอยู่คนเดียวตามลำพั ง มิได้ ต้องพึ่งพาอาศัยกัน

อีกทั้งในด้านกำลังกาย กำลังความคิด รวมทั้งอื่นๆ

ถ้าได้รับเลี้ยงดูจากผู้ใดกัน ก็เรียกผู้นั้นว่า ผู้มีพระคุณหรือผู้มีบุญคุณณ

ใครช่วยเหลือให้อุปการะแก่เรา ก็ไม่ควรลืมบุญคุณของคนนั้น


ผู้ไม่ลืมเลี้ยงดูที่คนอื่นมีแก่ตน ย่อมเป็นผู้เจริญด้วย ลาภขั้นยกย่อง ไมตรี


แต่ว่าใครไม่สำนึกในบุญคุณของผู้อื่น หรือดูถูกเหยียดหยามพระคุณของผู้มีอุปถัมภ์ค้ำชูของตนเอง

ผู้นั้นจะเป็นผู้ ต่ำ ต้ อ ย ทำความดีไม่ขึ้น เป็นคน อ า ภั พ

แม้จะพย าย ามขวนขวายยังไง ก็มักจะ ล้ ม เ ห ล ว ไม่เป็นท่าเหมือนเดิม

การลบหลู่บุญคุณของผู้มีพระคุณ เขาเรียกว่า การ เ น รคุณ

การ เ น ร คุณเป็นตัว ก า ล กิ ณี จะคอยดึงให้คนเ น ร ลุก ณ ต ก ต่ำ

ไม่มีจังหวะ ที่จะเป็นสุขได้ในชีวิตได้เลย

เนื่องจากปราศจากความรู้คุณ ไม่มีความเป็นผู้ทรงคุณวุฒิคุณคน

ควรคิดให้ได้เถิด เมื่อคิดได้แล้ว เปลี่ยนแปลงนิสัยตัวเอง ได้ชดใช้ตามความเหมาะสมแล้ว

ชีวิตก็จะเบาๆดีขึ้นเรื่อยตามต้นสายปลายเหตุต่างๆที่จะต้องเป็น

กตัญญูกตเวทีคนแล้วทดแทน นี่แหละ เครื่องหมายของคนดี
บุญคุณ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13590/